- 1/2
- Następne
Zaliczana do rodziny araliowatych dizygoteka wytworna, obecnie należy do rodzaju Schefflera. Bardzo dekoracyjna roślina, zachwyca dłoniasto złożonymi, wąskimi oraz ząbkowanymi liśćmi, osadzonymi na wyprostowanych pędach. Świetnie prezentuje się jako soliter, choć sprawdzi się także w licznych kompozycjach w których ze względu na swoją wysokość może stanowić estetyczne tło.
Oryginalną dizygotekę wytworną możemy nabyć także pod nazwą Schefflera elegantissima, choć inna jej nazwa to także Aralia elegantissima. Jej egzotyczny wygląd sprawia, że chętnych do jej uprawy nie brakuje. W sprzedaży poza tradycyjnymi formami, można nabyć liczne jej odmiany.
Naturalne siedliska dizygoteki wytwornej występują na wyspie Nowa Kaledonia, gdzie osiąga znaczne rozmiary i występuje w formie krzewu, a nawet małego drzewa, przekraczając 5 m wysokości.
W naszym klimacie traktowana wyłącznie jako roślina doniczkowa, której . uprawa udaje się także w mieszkaniach.
Kilka uwag o budowie
Uprawiana w mieszkaniach dizygoteka najwytworniejsza, charakteryzuje się wąskimi, silnie ząbkowanymi oraz ciemnozielonymi liśćmi z jaśniejszym środkowym nerwem. Liście duże, naprzemianległe, dłoniasto złożone. Barwa nerwu głównego, zależnie od odmiany zmienna. Pęd zazwyczaj sztywny, wyprostowany, ale u starszych okazów, może się rozgałęziać.
Wysokość rośliny w mieszkaniu może sięgać 2- 3 metrów, przy czym szerokość, nie przekracza jednego metra. Uprawiane w mieszkaniach dizygoteki, rzadziej osiągają podane powyżej rozmiary. W warunkach mieszkaniowych dizygoteka najwytworniejsza zazwyczaj nie kwitnie, jeżeli już to bardzo rzadko. Jej kwiaty są drobne, niepozorne, zielonożółte, ale zabrane w duże baldachy.
Zróżnicowanie odmianowe
W sprzedaży poza tradycyjnymi okazami, możemy nabyć okazy pstre, jak np. ‘Variegata’, będąca bardzo oryginalną odmianą, charakteryzującą się dość zwartym pokrojem oraz zielonymi liśćmi z biało - kremowym obrzeżem. Odmiana bardzo ciekawa, lecz nie jedyna. Z tradycyjnych odmian warto wspomnieć o popularnej odmianie ‘Castor’, zwartej, także o zielonym ulistnieniu, przy czym pojedyncze liście są szersze niż w przypadku gatunku. Zależnie od gustu można wybrać, odpowiednią dla siebie dyzygotekę wytworną.
Wymagania dizygoteki
Aby zapewnić roślinie należyte warunki należy pamiętać, że naturalne siedliska szeflery wytwornej występują w klimacie tropikalnym, tak więc już przy określeniu pochodzenia rośliny wiadomo, że najlepiej uprawiać ją przy zapewnieniu podwyższonej wilgotności powietrza.
Stanowisko powinno być jasne do lekko półcienistego, nigdy w pełni nasłonecznione. Nie można jej narażać, na kontakt z bezpośrednim słońcem. Radzi sobie w temperaturze pokojowej (18 - 24°C). W okresie zimowym temperatura nie powinna spadać poniżej 15°C.
Jako podłoże możemy wykorzystać ziemię uniwersalną, żyzną, choć najlepiej zastosować mieszankę, a więc tzw. substrat próchniczy, w którym uwzględnimy ziemię ogrodową, uzupełnioną ziemią liściową, torfem czy też ziemią kompostową (pH- 5,5- 6-5). Dzięki mieszance podłoże będzie lepiej magazynowało wodę, a więc ułatwi pielęgnację rośliny.
Dizygoteka - Szeflera najwytworniejsza
Pielęgnacja dizygoteki najwytworniejszej
Dizygoteka najwytworniejsza należy do wymagających roślin ozdobnych i przy błędach uprawowych najczęściej roślina ląduje w śmietniku. Z pewnością najlepszym dla niej stanowiskiem będzie szklarnia albo okno kwiatowe, choć sporych rozmiarów, gdyż jak wspomniano wcześniej, przy sprzyjających warunkach wysokość dizygoteki wytwornej jest znacząca.
Podstawą w powodzeniu uprawy jest temperatura, podlewanie oraz stanowisko. Koniecznie należy zapewnić roślinie jak najbliższe optymalnym warunki na wspomnianych płaszczyznach. Podlewamy wodą miękką. Częstotliwość podlewania dostosowana do konkretnego okazu oraz warunków w jakich jest uprawiany. Nie przesadzajmy z podlewaniem, gdyż roślina nie znosi przelania, które jest bardziej wyniszczające niż przesuszenie. Aby uchronić roślinę przed zastojem wody, niezbędny będzie drenaż oraz przepuszczalne podłoże. Nie można dopuścić do zbytniego przesuszenia podłoża, gdyż zakończy się to opadaniem liści.
Dla podwyższenia wilgotności powietrza przy wyższej temperaturze w pomieszczeniu, roślinę można zraszać odwapnioną wodą. Zraszanie działa bardzo korzystnie, ale nie powinno być wykonywane przy niskiej temperaturze, a więc z pewnością w okresie zimowym. Poza zraszaniem można także donicę z rośliną postawić na podstawce, wypełnionej keramzytem, uzupełnionej wodą. czytaj dalej...
