- 1/4
- Następne
Borecznik rudy jest plagą drzewostanów sosnowych. Larwy tego groźnego szkodnika zjadają igły, przyczyniając się do osłabienia kondycji, a nawet śmierci drzew. Warto zatem wiedzieć, jak rozpoznawać boreczniki i monitorować wylęgi gąsienic oraz wyloty form dorosłych.
Opis
Borecznik rudy (Neodiprion sertifer) jest błonkówką z rodziny borecznikowatych (Diprionidae). U osobników dorosłych występuje dymorfizm płciowy. Samce mają czarne ciała o długości 6-8 mm, rudawe odnóża i pierzaste czułki. Samice o nitkowatych czułkach są z kolei czerwono-pomarańczowe i osiągają nieco większe rozmiary – do 9 mm. Obie dojrzałe formy borecznika rudego mają po dwie pary przezroczystych skrzydeł. Larwy tego szkodnika są większe od owadów doskonałych – na ostatnim etapie rozwoju mierzą 2,5 cm. Ich ciała mogą przybierać różne kolory, najczęściej jednak spotyka się osobniki ubarwione szaro-zielono, z jaśniejszą pręgą biegnącą wzdłuż grzbietu. Głowa gąsienicy jest błyszcząca i czarna, a na wszystkich segmentach jej tułowia występują drobne kolce. Po bokach ciała widać też ciemniejsze, biało obramowane pasy.
Borecznik rudy - forma dorosła
Szkodliwość
Larwy borecznika rudego żerują na wielu gatunkach sosny, ale najczęściej spotyka się je na młodych okazach sosny górskiej. Szkodniki zjadają zeszłoroczne igły, a jeśli występują licznie, doprowadzają do gołożerów. Masowe pojawy mają zazwyczaj miejsce w dobrze oświetlonych częściach drzewostanów, np. na obrzeżach lasów i przy szerokich leśnych drogach. W razie zagrożenia inwazją szkodników szczególną kontrolą należy objąć młodniki sosnowe.
Rozwój
Zimującym stadium borecznika rudego są jaja, składane pod skórkami igieł, u podstawy pędu. Jedno złoże liczy zazwyczaj ok. 15 jaj. W maju wylęgają się z nich larwy, które żerują, przesuwając się z miejsc wylęgu ku wierzchołkom gałązek. Ich rozwój trwa do przełomu czerwca i lipca. W tym okresie dojrzałe gąsienice schodzą na ziemię, gdzie przędą kokony. Niekiedy kokony można zauważyć również na pędach sosen. Są owalne i mają pomarańczowo-brązowy kolor. Wylot owadów doskonałych ma miejsce we wrześniu i na początku października, wtedy też rozpoczyna się ich rójka. Zazwyczaj w ciągu roku występuje jedno pokolenie szkodnika, w ciepłe i długie lata mogą jednak pojawić się dwie generacje.
Larwy borecznika rudego
Prognozowanie zagrożenia
Wiosną, w przypadku wystąpienia rozległych wyżerów na pędach sosen, należy sprawdzić liczebność jaj i larw borecznika rudego w koronach ściętych drzew. Dokładne terminy wszystkich lustracji ustala Zakład Ochrony Lasu. Jest to zarazem miejsce, do którego dostarcza się zebrane podczas kontroli jaja i larwy szkodników. ZOL bada ich zdrowotność i określa stopień zagrożenia inwazją. W przypadku przeoczenia terminu wylęgu, latem poszukuje się kokonów w runie oraz w koronach drzew. Zebrane kokony służą do monitorowania wylotu błonkówek. Pomocne w tym celu są wylęgarki – prostokątne pojemniki o wymiarach 1 x 1 x 0,3 m. W każdym z nich umieszcza się 100-200 kokonów borecznika rudego. czytaj dalej...
