Bniec biały, lepnica biała - opis, zwalczanie i występowanie

Jesteś tutaj:

Bniec biały, lepnica biała - opis, zwalczanie i występowanie

3,5/5 (89 ocen)

Bniec biały (Melandrium album (Mill.) Garcke) znany też jako lepnica biała to bardzo pospolity i często spotykany na terenie całego kraju chwast z rodziny goździkowatych. Gatunek zasiedla także tereny leżące w Zachodniej Azji, Północnej Afryce, Ameryce Północnej oraz w całej Europie. W zależności od warunków, bniec może być rośliną roczną lub dwuletnią, a w sporadycznych przypadkach nawet wieloletnią. Dotychczas chwast zaliczano do rodzaju bniec, obecnie jednak coraz częściej uważa się go za jeden z gatunków rodzaju lepnica i nazywa lepnicą białą (Silene latifolia). Bniec biały zasiedla głównie nieużytki, łąki, pastwiska, przydrożne rowy i leśne polany, natomiast w uprawach najbujniej rozwija się wśród roślin wieloletnich (min. bylin ozdobnych). Często można go także spotkać w koniczynie i lucernie, rzadziej natomiast w kukurydzy, w zbożach i w roślinach okopowych. Bniec preferuje głównie ciepłe rejony kraju oraz żyzne, próchnicze, wilgotne gleby, bogate w składniki pokarmowe i azot. Mimo to czasem może się też pojawić w miejscach chłodniejszych i na słabszej glebie, wtedy jednak nie osiąga dużych rozmiarów i jest zwykle rośliną jednoroczną.


Szkodliwość


Bniec biały nie jest chwastem szczególnie uciążliwym, gdyż w uprawach występuje dość rzadko, a jego nasiona mogą wykiełkować tylko wtedy, gdy znajdą się w wierzchnich warstwach podłoża. Kiedy jednak już się pojawi w uprawie, stwarza dużą konkurencję dla roślin użytkowych, gdyż osiąga spore rozmiary i mocno się krzewi. Z tego względu pobiera z podłoża dużo składników pokarmowych i wody oraz zajmuje miejsce roślinom uprawnym, czasem nawet je zagłuszając (np. młode siewki). Lepnicę trudno jest wyrwać i wytępić, gdyż korzeni sie bardzo głęboko, tworząc długi na ok. 1 m. dość gruby i rozgałęziany korzeń palowy, który zawiera w swoim składzie substancje toksyczne (między innymi saponiny). Ścinanie rośliny również nie daje pożądanego efektu, ponieważ z pączków znajdujących się na szyjce korzeniowej wyrastają kolejne pędy, a cała roślina jeszcze bardziej się rozkrzewia. Pączki na korzeniach służą też do rozmnażania wegetatywnego.

Bniec biały (lepnica biała)

Bniec biały (lepnica biała)


Opis


Bniec biały to roślina dość wysoka, dorastająca do ok. 80-100 cm. (tylko na słabszych glebach nie przekracza 30-50 cm. wys.) i tworząca wzniesione, sztywne łodygi, silnie rozgałęziające się już u podstawy. Dorosłe liście bnieca białego mają wyraźnie zaznaczony nerw główny oraz nerwy boczne i są dwojakiego rodzaju: wyrastające z korzenia są duże, jajowate i tworzą przy ziemi gęstą rozetę, natomiast znajdujące się na łodydze są siedzące, mniejsze i lancetowate. Zarówno liście jak i łodyga są zielone i miękko owłosione. W górnej części łodygi znajdują się też włoski gruczołowate, które odpowiadają za wytwarzanie lepkiej substancji, przez którą pęd w dotyku jest klejący. Wiosną (V) na szczytach pędów pojawiają się kwiaty, które rozwijają się przez cały sezon wegetacyjny aż do jesieni (IX-X). Kwity są pojedyncze i rozdzielno płciowe. Składają się z dużego, owłosionego, podłużnego kielicha z wyraźnie zaznaczonym pionowym, ciemniejszym prążkowaniem oraz białych płatków korony. U kwiatów męskich kielich jest wąski i smukły, u żeńskich rozdęty i pękaty. Kwiaty rozchylają swoje płatki późnym popołudniem, wydzielając w tym czasie silną woń, mającą na celu zwabienie owadów zapylających, którymi na ogół są nocne motyle (ćmy). Po zapyleniu kwiaty żeńskie przekształcają się w pękate, suche, jasnobrązowe torebki nasienne, zawierające liczne, drobne, wydłużone, szarobrązowe, chropowate nasiona. czytaj dalej...

Koniecznie zobacz